لرزه زمین ساخت منطقه تهران با استفاده از داده های شبکه ایلپا و ایستگاه تهران بین سالهای 1976 الی 1986 میلادی

برای انجام رسانیدن این پژوهش که بررسی لرزه زمین ساخت منطقه تهران با استفاده از داده های دوره 1976 الی 1986 میلادی شبکه زلزله نگاری تهران و ایلپا می باشد. ابتدا محدوده ای به شعاع 250 کیلومتر به مرکز تهران در نظر گرفته شد (بین عرضهای 34/5-38) درجه شمالی و طولهای (48/5-54 درجه شرقی). پس از بررسی مطالعاتی که تاکنون در مورد این منطقه صورت گرفته، به مطالعه زمین ساخت آن پرداخته شده است . در این مقوله به ساختار زمینساختی خاورمیانه اشاره شده و اثرات همگرایی صفحات عربستان و اوراسیا در ایران، مورد بررسی قرار گرفته است . سپس با کمک مطالعات قبلی، گسلهای کواترنر و اصلی منطقه شناسایی و ترسیم شدند. مرور زمین لرزه های تاریخی و قرن بیستم منطقه، کمک شایانی به شناسایی زونهای فعال منطقه نمودند. در مرحله بعدی با استفاده از داده های شبکه جنوب غرب تهران (ایلپا) و کمک گرفتن از ایستگاههای تهران، باختران، تبریز و مشهد، 96 زلزله از بین 901 مورد زمین لرزه قرائت شده، با دقت کافی (rms<0.3) بین سالهای 1983 الی 1986 میلادی تعیین محل شد و بر روی نقشه گسلهای اصلی منطقه آورده شدند. در نهایت با تلفیق اطلاعات فوق و مطالعات قبلی (عکاشه و برکهمر برای 1976-78 و بهجت پناه برای 1980-82)، برای یک دوره دهساله، هفت ناحیه که از نظر لرزه ای اهمیت بیشتری داشتند مشخص شدند: ناحیه اول: این ناحیه در امتداد گسل موشا بوده که فعالیت در قسمت شرقی و بخصوص میانی آن که محل برخورد گسل شمال تهران و این گسل می باشد، بیشتر به چشم می خورد. ناحیه دوم: شامل بخشهای شمالی گسل کندوان می باشد که با توجه به اینکه تاکنون هیچ فعالیت لرزه ای از آن به ثبت نرسیده بوده، می تواند یکی از نتایج مهم این نوشتار باشد. ناحیه سوم: این ناحیه در بین گسل ایپک و قسمت غربی گسل جنوب پرندک قرار گرفته است . وجود این ناحیه لرزه ای نشان دهنده تداوم فعالیت در منطقه بویین زهرا می باشد. ناحیه چهارم: در جنوب تهران و بین بخش غربی گسلهای جنوب ری و کهریزک و بخش شمال غربی گسل رباطکریم می باشد. در طی دوره دهساله، پس زا سال 1983، فعالیت به سمت شمال، یعنی گسل شمال ری مهاجرت کرده است . ناحیه پنجم: گسل بایجان در بخش شرقی آتشفشان دماوند می باشد که فعالیت خود را از سال 1980 شروع کرده و احتمالا مسبب زمین لرزه 1983/3/26 نیز بوده است . ناحیه ششم: جنوب اشتهارد، گسل جنوب جارو و فعالیت مداومی را طی دوره دهساله از خود نشان داده است . ناحیه هفتم: گسل شرق پرندک می باشد که بین سالهای 1976 الی 1982 فعالیت نسبتا زیادی را از خود به نمایش گذارده است .